معرفی فیلم لبخند ۲ (Smile 2)

فیلم «لبخند ۲ (Smile 2)» دنباله مستقیم فیلم ترسناک موفق «لبخند» محصول ۲۰۲۲، داستان یک ستاره پاپ به نام اسکای رایلی (با بازی نائومی اسکات) را روایت می کند که در آستانه تور جهانی خود با رویدادهای وحشتناک و غیرقابل توضیحی مواجه می شود که زندگی اش را زیر و رو می کند. این فیلم قرار است شما را به دنیایی ببرد که در آن شهرت و وحشت روان شناختی با هم گره خورده اند.

یادتونه دو سال پیش، فیلم «لبخند» چطور همه رو غافلگیر کرد؟ یه فیلم ترسناک با یه ایده نسبتاً ساده، اما اجرایی که بدجوری می تونست آدم رو بترسونه. حالا همون تیم برگشتن، اما این بار با «لبخند ۲» و یه داستان کاملاً جدید که قراره وحشت رو تو دنیای پر زرق و برق شهرت دنبال کنه. راستش رو بخواید، وقتی شنیدم قراره قسمت دوم ساخته بشه، ته دلم یه حس هیجان داشتم و یه کم هم نگران بودم. آخه ساختن یه دنباله خوب، مخصوصاً تو ژانر وحشت که خیلی هاش به بیراهه می ره، کار آسونی نیست. ولی خب، پارکر فین، کارگردان و نویسنده این فرنچایز، نشون داد که حرف های زیادی برای گفتن داره.

«لبخند ۲» یکی از مورد انتظارترین فیلم های ترسناک سال ۲۰۲۴ بود که با تغییر بستر داستانی از یه روان درمانگر به یه ستاره پاپ، پتانسیل های جدیدی رو برای نشون دادن ترس های روانی و فشارهای اجتماعی باز کرده. این فیلم تلاش می کنه به سؤالاتی مثل ماهیت واقعی ترس، تروماهای پنهان و تأثیرات مخرب شهرت جواب بده. بیایید با هم ببینیم این لبخند چقدر می تونه واقعی باشه و چقدر ممکنه پشتش یه دنیای تاریک قایم شده باشه.

اطلاعات کلی فیلم: شناسنامه لبخند ۲

قبل از اینکه خیلی بریم تو جزئیات و اسپویل های فیلم، بد نیست یه نگاهی به شناسنامه کلی «لبخند ۲» بندازیم تا با اطلاعات اصلیش آشنا بشیم:

• نام فارسی: لبخند ۲
• نام انگلیسی: Smile 2
• کارگردان و نویسنده: پارکر فین (Parker Finn)
• ژانر: وحشت روان شناختی، فراطبیعی
• کشور سازنده: ایالات متحده آمریکا
• سال تولید: ۲۰۲۴
• تاریخ اکران: ۱۸ اکتبر ۲۰۲۴ (۲۷ مهر ۱۴۰۳)
• مدت زمان فیلم: ۱۱۵ دقیقه
• شرکت تولید کننده: پارامونت پیکچرز

خلاصه داستان (بدون اسپویل اولیه): وقتی شهرت با وحشت آمیخته می شود

«لبخند ۲» داستان «اسکای رایلی» رو روایت می کنه؛ یه ستاره پاپ که تو اوج شهرت و موفقیت قرار داره. اون در آستانه شروع یه تور جهانی بزرگ و پرهیجان هست. البته زندگی اسکای بی دردسر هم نیست. اون یه مدت با مشکلات شخصی، مثل اعتیاد و یه تصادف سخت دست و پنجه نرم کرده و حالا می خواد با این تور دوباره خودش رو به دنیا ثابت کنه و برگرده تو اوج.

اما درست وقتی که همه چیز داره خوب پیش میره، اتفاقات وحشتناک و غیرقابل توضیح شروع می شن. یه سری رویدادهای عجیب و غریب که زندگی اسکای رو تحت تأثیر قرار میدن و آرامشش رو به هم می ریزن. حالا، فشار سنگین شهرت و این وحشت های جدید، سلامت روانی اسکای رو حسابی تهدید می کنه. اون باید تو یه نبرد درونی، هم با گذشته تاریکش کنار بیاد و هم با این موجود شیطانی که سعی داره لبخند رو از صورتش پاک کنه و اونو به مرز جنون بکشونه. واقعاً سخته که هم ستاره باشی و هم با یه موجود مرموز دست و پنجه نرم کنی، اونم وقتی که همه چشم ها دنبالت هستن.

خلاصه داستان کامل (با هشدار اسپویل): فراتر از لبخندهای ساختگی

[هشدار: این بخش شامل جزئیات داستانی و اسپویل های اساسی فیلم است. اگر هنوز فیلم را ندیده اید و نمی خواهید داستان برایتان فاش شود، لطفاً از این بخش گذر کنید.]

داستان «لبخند ۲» دقیقاً شش روز بعد از اتفاقات قسمت اول شروع می شه. جوئل، افسر پلیس بدشانسی که نفرین بهش منتقل شده بود، تمام تلاشش رو می کنه تا این نفرین رو به دو جنایتکار منتقل کنه تا خودش خلاص بشه. اما متأسفانه، تو یه درگیری، به اشتباه شاهدی که باید نفرین بهش منتقل می شد رو می کشه. اینجاست که «لوئیس فرگولی»، یه فروشنده مواد مخدر، ناخواسته شاهد ماجرا میشه و نفرین بهش می رسه. جوئل که فکر می کنه از این کابوس خلاص شده، تو یه صحنه تلخ با یه کامیون تصادف می کنه و می میره. این شروع یه داستان ترسناک جدید برای لوئیس و در ادامه برای اسکای رایلیه.

«اسکای رایلی» که یه ستاره پاپ معروفه، بعد از یه دوره سخت (مشکلات اعتیاد و تصادف رانندگی که دوست پسرش، پل، توش مرده بود)، داره خودش رو برای تور جهانی جدیدش آماده می کنه. با اینکه دستیارش، جاشوا و مادرش الیزابت که مدیر برنامه هاش هم هست، حسابی مراقبش هستن، اسکای بعد از آسیب دیدن پاش، مجبور میشه برای مواد به لوئیس سر بزنه. وقتی میره سراغ لوئیس، می بینه که حالش خیلی خرابه. لوئیس مدام فریاد می زنه و تو یه صحنه وحشتناک، بعد از تشنج، با یه لبخند شیطانی از جاش بلند میشه و صورتش رو با یه صفحه هالتر می کوبه. اسکای وحشت زده فرار می کنه، بدون اینکه به پلیس خبر بده.

از اینجا به بعد زندگی اسکای وارد یه جهنم میشه. توهمات عجیب و غریب شروع می شن؛ آدم هایی که با لبخندهای ترسناک بهش خیره شدن، همه جا دنبالش هستن و سلامت روانیش رو به شدت به هم می ریزن. اسکای که از همه چیز بریده، دوباره با دوست قدیمی اش، جما، آشتی می کنه. یه پیامک ناشناس هم بهش میرسه که می گه می دونه اون تو آپارتمان لوئیس بوده و در خطره. تو یه مراسم خیریه که توسط مدیر برنامه هاش، داریوش، برگزار شده، اسکای دوباره دچار توهم میشه. فکر می کنه تله پروپتر کار نمی کنه و شروع می کنه به حرف زدن درباره اینکه چطور موفقیتش نتونسته زندگیش رو درست کنه. بعد، توهم دوست پسر مرحومش، پل، با یه لبخند ترسناک بهش نزدیک میشه و اسکای تو وحشت کامل، یه مهمون مسن رو روی صحنه زخمی می کنه.

اسکای تو یه بار با «موریس» ملاقات می کنه؛ همون کسی که بهش پیام داده بود. موریس بعد از مرگ عجیب و غریب برادرش، دنبال رد این موجود شیطانی بوده. اون توضیح میده که نفرین چطوری منتقل میشه: هر کسی که شاهد مرگ قربانی باشه، نفرین رو به ارث می بره. موریس معتقده این موجود مثل یه انگل عمل می کنه و اگه میزبانی نداشته باشه، از بین میره. اون پیشنهاد میده که برای شکستن نفرین، قلب اسکای رو برای مدت کوتاهی متوقف کنن و بعد احیاش کنن. اما اسکای قبول نمی کنه و از اونجا فرار می کنه. بعد از یه فروپاشی روانی طولانی تو آپارتمانش، اسکای توسط موجودیت که به شکل رقصنده های پشتیبانش ظاهر شده، محاصره میشه. اسکای تلاش می کنه فرار کنه، اما وحشیانه تو آپارتمان پرت میشه و در نهایت با یه بازوی غول پیکر که تو گلوش فرو میره، بیهوش میشه.

یه فلش بک نشون میده که چطور اسکای، تو یه دعوای مربوط به مواد مخدر، به عمد باعث مرگ پل، دوست پسرش، تو یه تصادف رانندگی شده بود. بعداً، اسکای تو یه جای خلوت بیدار میشه و با مادرش، الیزابت، درباره تور آینده حرف می زنه. ناگهان الیزابت با یه لبخند شیطانی، آینه رو می شکنه و بارها با خرده شیشه خودشو زخمی می کنه. اسکای سعی می کنه فرار کنه، اما با وحشت متوجه میشه که مادرش، الیزابت، رو با چاقو به شدت زخمی کرده. اسکای از اونجا فرار می کنه و دوباره با جما ملاقات می کنه. یه ماشین رو می دزدن تا موریس رو ببینن. بعداً، اسکای یه تماس از جما دریافت می کنه و تازه می فهمه اون جما که تمام هفته باهاش بوده، در واقع همون موجودیت شیطانی بوده. اسکای بعد از کنترل ماشین، با موریس تو یه پیتزا فروشی ملاقات می کنه. اونا قصد دارن از یه فریزر استفاده کنن تا روند نفرین رو کند کنن و از آسیب دائمی جلوگیری کنن. موریس برای لحظه ای میره و موجودیت به شکل خود سابق اسکای ظاهر میشه. بعد از یه درگیری، اسکای با موجودیت مبارزه می کنه و یه سرنگ که قرار بود قلبش رو متوقف کنه، به خودش تزریق می کنه. اما موجودیت بدون هیچ تغییری، با تمسخر به اسکای میگه که هیچ کنترلی نداره. بعدش اسکای رو تو یه دستگاه قفسه سینه قفل می کنه و بهش میگه موفق باشی (break a leg).

اسکای خودش رو رو صحنه تو هرالد اسکوئر گاردن می بینه و آماده اجرا میشه. وقتی الیزابت، جاشوا و داریوش رو می بینه که هنوز زنده هستن و تو جمع تماشاگرا بهش نگاه می کنن، می فهمه که تمام این چند روز گذشته فقط یه توهم بوده. موجودیت لبخند اول به شکل فعلی اسکای ظاهر میشه، بعد شکمش رو باز می کنه تا شکل واقعی خودشو نشون بده: یه موجود انسان نمای بزرگ و بی پوست با چندین دهان خندان که تو هم فرو رفته ان. اسکای از وحشت جیغ می زنه و بیهوش میشه. بعد از اون، موجودیت دهان اسکای رو از هم جدا می کنه و تو بدنش می خزه. اسکای تسخیر شده جلوی تماشاگرا می ایسته و لبخند می زنه، بعد با میکروفونش جلوی هزاران تماشاگر وحشت زده، به طرز فجیعی به صورت و چشمش ضربه می زنه و خودکشی می کنه. یه پایان تلخ و ترسناک که آدم رو حسابی شوکه می کنه.

بازیگران اصلی و نقش ها: از ستاره پاپ تا قربانی نفرین

یکی از مهمترین ستون های «لبخند ۲»، قطعاً بازیگرهای خوبش هستن که تونستن این داستان رو اینقدر ملموس و ترسناک کنن. بیایید نگاهی به اصلی ترین چهره ها و نقش هاشون بندازیم:

نائومی اسکات در نقش اسکای رایلی: بدون شک، نائومی اسکات ستاره اصلی این فیلمه و میشه گفت قلب احساسی «لبخند ۲» هست. اون قبلاً تو فیلم های مختلفی مثل «علاءالدین» و «فرشتگان چارلی» درخشیده بود، اما اینجا یه نقش کاملاً متفاوت رو بازی کرده. نائومی واقعاً تونسته ابعاد مختلف شخصیت اسکای رو به خوبی نشون بده؛ از آسیب پذیری و ترسش گرفته تا قدرتش به عنوان یه ستاره پاپ. منتقدها هم حسابی از بازی اون تمجید کردن و اعتقاد دارن که اون یکی از بهترین اجراهای سال رو داشته. به تصویر کشیدن فشار شهرت، اعتیاد و ترس های درونی یه ستاره پاپ کار راحتی نیست، ولی نائومی اسکات واقعاً سنگ تموم گذاشته.

کایل گالنر در نقش جوئل: این شخصیت رو از قسمت اول به یاد داریم و حضورش تو این دنباله، هرچند کوتاه، اما خیلی مهمه. جوئل کسیه که نفرین رو از رز کوتر (شخصیت اصلی قسمت اول) به ارث برده و حالا نقش کلیدی تو انتقالش به لوئیس داره.

رز مری دویت در نقش الیزابت: مادر و مدیر برنامه های اسکای. این شخصیت هم تو داستان نقش مهمی داره و نماینده فشارهای محیطی و انتظاراتی هست که روی اسکای وجود داره.

لوکاس گیج در نقش لوئیس فرگولی: قربانی قبلی نفرین که ناخواسته اون رو به اسکای منتقل می کنه.

پیتر جیکوبسن در نقش موریس: مردی که به دنبال ردیابی و درک این موجودیت شیطانی هست. شخصیت موریس یه جورایی راهنمای اسکای میشه، هرچند راه حل هایش کمی عجیب و غریبن.

دیگر بازیگرها هم هر کدوم به نوعی تو داستان تأثیرگذار بودن و به کامل شدن این پازل ترسناک کمک کردن.

روند تولید و توسعه: از ایده تا پرده سینما

موفقیت قسمت اول «لبخند» واقعاً غیرمنتظره بود. یه فیلم با بودجه کم که تونست حسابی تو گیشه بفروشه و توجه ها رو به خودش جلب کنه. همین موفقیت باعث شد پارکر فین، کارگردان و نویسنده خلاق این مجموعه، برای ساخت دنباله، چراغ سبز بگیره. اما فین از همون اول می خواست یه دنباله متفاوت بسازه؛ چیزی که مخاطب نتونه پیش بینی کنه و دوباره همون فرمول تکراری قسمت اول نباشه.

تو مارس ۲۰۲۳، فین با پارامونت پیکچرز قرارداد بست تا پروژه های ترسناک بیشتری رو توسعه بده. این قرارداد نشانه ای از اعتماد استودیو به دیدگاه فین تو ژانر وحشت بود. یک ماه بعد، تو کامیک کان ۲۰۲۳، پارامونت رسماً اعلام کرد که دنباله «لبخند» وارد مرحله پیش تولید شده و فین هم قراره دوباره پشت دوربین و قلم برگرده. این خبر برای طرفدارها خیلی هیجان انگیز بود.

انتخاب بازیگرها هم از دسامبر ۲۰۲۳ شروع شد و نائومی اسکات به عنوان نقش اصلی انتخاب شد. بعدش هم لوکاس گیج و در ادامه کایل گالنر که نقش جوئل رو تو قسمت اول داشت، برای بازگشت به این دنباله تأیید شدن. رز مری دویت، دیلن گلولا، رائول کاستیو و مایلز گوتیرز-ریلی هم به جمع بازیگران اضافه شدن.

تصویربرداری اصلی فیلم تو اواخر ژانویه ۲۰۲۴ تو مناطق مختلفی از دره هادسون نیویورک، مثل نیوبرگ، پوکیپسی، وپینگرز فالز و شهر نیویورک شروع شد و تا مارس هم ادامه داشت. این افزایش بودجه و زمان تولید، نوید یه فیلم با کیفیت تر از نظر بصری و فنی رو می داد. «لبخند ۲» در نهایت در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۴ تو آمریکا اکران شد و مثل قسمت اول، با استقبال خوبی روبرو شد و فروش جهانی ۱۳۷.۶ میلیون دلاری رو تجربه کرد.

نقد و بررسی عمیق فیلم: وحشت در پس پرده های شهرت

خب، رسیدیم به بخش جذاب و مهم داستان؛ یعنی نقد و بررسی فیلم. «لبخند ۲» مثل هر اثر سینمایی دیگه، نقاط قوت و ضعف خودش رو داره که بیایید کمی عمیق تر بهشون نگاه کنیم.

نقاط قوت:

• عملکرد خیره کننده نائومی اسکات: اگه بخوایم از یه چیز تو فیلم با قاطعیت تعریف کنیم، همون بازی نائومی اسکات هست. اون واقعاً تو نقش اسکای رایلی درخشیده و تونسته همزمان آسیب پذیری، ستاره بودن و وحشت شخصیتش رو به تصویر بکشه. منتقدها هم این بازی رو قلب احساسی فیلم میدونن و حسابی تحسینش کردن. راستش رو بخواید، وقتی اون صحنه های فروپاشی روانی رو بازی می کرد، مو به تن آدم سیخ می شد.
• کارگردانی هوشمندانه پارکر فین: پارکر فین نشون داد که دیگه یه کارگردان تازه کار نیست. اون تو خلق اتمسفر ترسناک و صحنه های پر از تنش، مخصوصاً تو سکانس های افتتاحیه با یه لانگ شات خیره کننده، واقعاً استاده. فین بلد بود چطور با بازی با ذهن مخاطب، اونو تو فضای ترس غرق کنه.
• تلفیق ژانر وحشت با دنیای موسیقی پاپ: این یکی از بزرگترین نوآوری های فیلمه. ترکیب وحشت روان شناختی با دنیای پر زرق و برق اما پر از فشار موسیقی پاپ، یه بستر عالی برای بررسی مضامین فشار، شهرت و از دست دادن کنترل ایجاد کرده. این تغییر، یه نفس تازه به فرنچایز داده.
• افزایش عمق احساسی و تمرکز بر دیدگاه شخصیت اصلی: «لبخند ۲» بیشتر از قسمت اول روی تروما و ذهنیت اسکای تمرکز می کنه. ما بیشتر تو ذهن اسکای هستیم و همین باعث میشه با ترس ها و درگیری های درونیش بیشتر همذات پنداری کنیم.
• صحنه های ترسناک و شوک آور: جدا از همه این ها، فیلم لحظات ترسناک و شوک آور زیادی داره که واقعاً می تونن تنش رو به اوج برسونن و آدم رو روی صندلی میخکوب کنن.

نقاط ضعف و انتقادات:

البته که هیچ فیلمی بی عیب نیست و «لبخند ۲» هم از این قاعده مستثنی نیست. یه سری نقدها به فیلم وارد شده که بد نیست بهشون نگاهی بندازیم:

• استفاده افراطی از خشونت گرافیکی و مشمئزکننده: خیلی ها معتقدن که فیلم تو بعضی صحنه ها زیادی به سمت خشونت گرافیکی و مشمئزکننده رفته. این سؤال پیش میاد که آیا این خشونت واقعاً در خدمت ترس روان شناختیه یا فقط برای شوک دهی به مخاطبه؟ به نظر من، تو بعضی جاها واقعاً از خط قرمز رد شد و بیشتر حال آدم رو به هم می زد تا اینکه بترسونه.
• کلیشه ای بودن شخصیت خواننده خودتخریب: راستش رو بخواید، شخصیت خواننده هایی که به خاطر فشار شهرت به سمت خودتخریبی میرن، بارها تو سینما دیدیم. این تکرار باعث میشه که شخصیت اسکای، با تمام بازی خوب نائومی اسکات، گاهی اوقات کمی کلیشه ای به نظر برسه و فرصت برای عمق بخشی بیشتر از دست بره.
• عینی سازی موجود ترسناک در پایان: یکی از بزرگترین انتقادها، تبدیل شدن موجودیت روان شناختی به یه هیولای فیزیکی تو پایان فیلمه. این کار، ابهام و عمق ترس رو از بین می بره. ترس واقعی، همون ترسیه که از یه چیز نامرئی و نامعلوم میاد، نه از یه هیولای شاخ و دم دار. به قول بعضی منتقدا، اینجای فیلم یه کم «تخیلی» شد تا «روان شناختی».
• عدم پردازش کافی واکنش های احساسی شخصیت ها: مثلاً، واکنش اسکای به مرگ مادرش واقعاً کم بود. اینکه یه نفر تو همچین موقعیتی تقریباً هیچ عکس العمل عمیقی نشون نمیده، کمی غیرباورپذیر بود و باعث میشد آدم با شخصیت ارتباط کمتری برقرار کنه.
• پیام کنترل دست خودمه: فیلم بارها روی این جمله تأکید می کنه، اما نحوه به تصویر کشیدن اون تو داستان، یه کم بحث برانگیزه. تو یه فیلم ترسناک روان شناختی که نیروی خارجی داره روی ذهن شخصیت تأثیر میذاره، این پیام گاهی اوقات پوچ به نظر می رسه و در نهایت هم اسکای می فهمه که کنترل هیچ چیز دست خودش نیست.

مضامین اصلی فیلم:

«لبخند ۲» فراتر از یه فیلم ترسناک ساده، به مضامین عمیقی می پردازه که میشه بهشون فکر کرد:

• تروما و اضطراب پس از سانحه (PTSD): موجودیت شیطانی تو این فیلم، نمادی از تروماهای سرکوب شده و گذشته تاریک شخصیت هاست.
• فشارهای شهرت و اعتیاد: فیلم به خوبی نشون میده که زندگی زیر ذره بین عموم و عواقبش، چطور می تونه سلامت روان یه آدم رو به هم بریزه و چطور اعتیاد می تونه یه راه فرار موقتی و ویرانگر باشه.
• از دست دادن کنترل و جنون: مرز بین واقعیت و توهم تو این فیلم خیلی باریکه و شخصیت مدام بین این دو دنیا در نوسانه. این مفهوم از دست دادن کنترل، یکی از ترسناک ترین بخش های فیلمه.
• قربانی و شکارچی: چرخه بی رحمانه نفرین که از یه نفر به نفر دیگه منتقل میشه، حس بی عدالتی و ناامیدی رو به مخاطب منتقل می کنه.

«لبخند ۲» با بازی درخشان نائومی اسکات و کارگردانی هوشمندانه پارکر فین، با وجود برخی انتقادات در زمینه خشونت گرافیکی و کلیشه های داستانی، همچنان یک تجربه ترسناک و روان شناختی جذاب و عمیق ارائه می دهد که مخاطب را به دنیای پر از فشار شهرت و تروماهای پنهان می برد.

بازخورد منتقدان و نمرات: چه کسانی لبخند زدند؟

بریم سراغ نظر منتقدها و ببینیم «لبخند ۲» چقدر تونسته رضایتشون رو جلب کنه. به طور کلی، فیلم بازخورد مثبتی از منتقدها دریافت کرده و خیلی ها معتقدن که نسبت به قسمت اول پیشرفت چشمگیری داشته.

راتن تومیتوز (Rotten Tomatoes): تو این سایت، ۸۵٪ از ۱۹۲ نقد منتقدان مثبت بوده و میانگین امتیاز ۶.۹ از ۱۰ رو به خودش اختصاص داده. اجماع منتقدان نوشته: «پارکر فین، نویسنده و کارگردان، با در اختیار داشتن نائومی اسکات، ستاره ای اضطراب آور، غرور لبخند رو به یه کابوس ستاره دار پاپ تبدیل می کنه که پوزخندی رو بر چهره های طرفداران فیلم ترسناک می ذاره.» این یعنی بیشتر منتقدها از فیلم راضی بودن و بازی نائومی اسکات رو برجسته دونستن.

متاکریتیک (Metacritic): این سایت که از میانگین وزنی استفاده می کنه، بر اساس نظر ۳۶ منتقد، امتیاز ۶۶ از ۱۰۰ رو به «لبخند ۲» داده که نشون دهنده «نقدهای عموماً مطلوب» هست. این امتیاز هم به نسبت امتیازهای فیلم های ترسناک، خوب محسوب میشه.

سینماسکور (CinemaScore) و پست ترک (PostTrak): تماشاگرانی که تو نظرسنجی سینماسکور شرکت کردن، میانگین نمره «B» رو به فیلم دادن که نسبت به «B-» قسمت اول، یه پیشرفت کوچیک محسوب میشه. اونایی هم که توسط پست ترک نظرسنجی شدن، ۷۱٪ امتیاز مثبت (میانگین ۳.۵ از ۵ ستاره) به فیلم دادن.

حالا بریم سراغ چند تا نقل قول کلیدی از منتقدهای معتبر:

• آستن گاسلین (پولیگان): «پارکر فین به اوج منطقی می رسه و صحنه های ترسناک فوق العاده ای می سازه.» اون حتی «لبخند ۲» رو برتر از فیلم اول دونسته و گفته: «فین لبخند ۲ رو تو جایی به پایان می رسونه که به نظر می رسه یه نتیجه گیری عالی و ایده آل برای فرنچایز باشه.»
• دیوید فیر (رولینگ استون): «گاهی فراموش می کنید تو حال تماشای یه فیلم لبخند هستید و نمی تونید به خاطر این که فکر کنید نسخه ای کمی کابوس وارتر از فراتر از نورها (Beyond the Lights) برخورد کرده اید سرزنش بشید.» این نشون میده که فیلم تونسته از فرمول صرف ترسناک فراتر بره.
• اوون گلیبرمن (ورایتی): «فیلم به سختی ظریفه، با این حال پارکر فین به یه فیلمساز باهوش تبدیل شده که واقعیت رو مثل یه توهم، و توهمات رو شبیه به واقعیت عرضه می کنه.»
• بنجامین لی از گاردین: «مطمئن نیستم که لبخند ۲ واقعاً چیزهای زیادی به تجربه ای که ما قبلاً نمی دانستیم، می افزاید، اما آن را از محیطی که برای یک فیلم ترسناک در مورد از دست دادن ذهن استفاده شده است، به یک تجربه خوب و منظم تبدیل می کند.»

یه نکته تقریباً مشترک بین همه منتقدها، تحسین بی قید و شرط از بازی نائومی اسکات بوده. اون واقعاً با بازی پرشور و متعهدانه خودش، بار اصلی فیلم رو به دوش کشیده.

مقایسه با قسمت اول: آیا لبخند ۲ جایگاه برتری دارد؟

خب، سوال اصلی اینجاست که آیا «لبخند ۲» تونسته از سایه قسمت اولش بیرون بیاد و جایگاه بهتری رو به خودش اختصاص بده؟ راستش رو بخواید، جواب هم بله و هم نه! اجازه بدید توضیح بدم.

«لبخند ۱» یه موفقیت غیرمنتظره بود. با یه بودجه کم، یه ایده ساده اما مؤثر و فضایی کاملاً روان شناختی، تونست مخاطب رو شوکه کنه. اون فیلم بیشتر روی PTSD و تأثیرات روانی تروما تمرکز داشت و هیولای اصلی یه موجود نامرئی و نمادین بود. ترس از ناشناخته و فروپاشی روانی، نقطه قوت اصلیش بود.

«لبخند ۲» اما یه قدم جلوتر میاد و جسورانه تر عمل می کنه. مهمترین پیشرفت اینه که داستان رو از یه روان درمانگر به یه ستاره پاپ منتقل کرده. این تغییر بستر، به فیلم اجازه داده تا مضامین جدیدی مثل فشار شهرت، اعتیاد و انزوا رو هم به وحشت روان شناختی اضافه کنه. این رویکرد جدید، نفس تازه ای به فرنچایز داده و باعث شده داستان هاش تکراری نشن. بودجه بیشتر فیلم هم قطعاً تو کیفیت تولید، جلوه های بصری و صحنه های ترسناک مؤثر بوده.

از طرف دیگه، بعضی ها ممکنه بگن که «لبخند ۲» تو بعضی جاها از اون ریشه های روان شناختی فاصله گرفته. همونطور که تو بخش نقد گفتیم، عینی سازی موجود شیطانی تو پایان فیلم، برای خیلی ها یه نقطه ضعف محسوب میشه و اون ابهام و تعلیق قسمت اول رو از بین می بره. خشونت گرافیکی بیشتر هم ممکنه برای بعضی ها آزاردهنده باشه و از اون ترس ذهنی دورشون کنه.

«لبخند ۲» از نظر فنی و بازیگری، به ویژه با درخشش نائومی اسکات، پیشرفت قابل توجهی نسبت به قسمت اول داشته و با افزودن ابعاد جدید به داستان، خود را از یک دنباله ساده فراتر برده، اما در عین حال، برخی از عمق روان شناختی و ظرافت های قسمت اول را فدای صحنه های شوکه کننده و عینی سازی ترس کرده است.

ولی اگه از دیدگاه یه طرفدار ژانر وحشت نگاه کنیم، «لبخند ۲» هنوز هم هیجان انگیزه. اگه قسمت اول رو دوست داشتید، احتمالاً از این دنباله هم لذت می برید، چون هنوز هم همون اتمسفر کلی و ترس های ناگهانی رو داره، اما با یه پیچ و خم جدید. این فیلم بیشتر یه تجربه عمیق و پرچالش تو دنیای یه ستاره پاپه که با بزرگترین کابوس هاش روبرو میشه، تا صرفاً یه بازسازی از قسمت اول.

پس، میشه گفت «لبخند ۲» جایگاه برتری رو برای خودش دست و پا کرده، اما نه با کپی برداری، بلکه با تغییر مسیر و افزودن عناصر جدید به فرمول موفق قبلی. این یه دنباله جسورانه هست که ریسک های خودش رو داشته، ولی در نهایت تونسته موفق باشه.

نتیجه گیری و پیشنهاد نهایی: لبخندی که ممکن است واقعی نباشد

خب، به آخر خط رسیدیم. «لبخند ۲» قطعاً یه فیلم ترسناک روان شناختی متفاوت و جسورانه است که سعی می کنه فراتر از یه دنباله صرف باشه و حرف های جدیدی برای گفتن داشته باشه. این فیلم با بازی فوق العاده نائومی اسکات، کارگردانی هوشمندانه پارکر فین و اتمسفری که بین شهرت و جنون در نوسانه، تونسته مخاطب رو تا حد زیادی تحت تأثیر قرار بده.

دیدیم که فیلم نقاط قوت زیادی داره، از بازی های درخشان و کارگردانی خوب گرفته تا ایده تلفیق وحشت با دنیای پاپ و عمق بخشیدن به مضامینی مثل تروما و فشارهای روانی. اما از طرفی، انتقاداتی هم بهش وارده؛ مثل استفاده زیادی از خشونت گرافیکی و شاید کمی کلیشه ای شدن شخصیت ستاره پاپ خودتخریب. همچنین، عینی سازی موجود شیطانی تو پایان فیلم، برای خیلی ها از اون ابهام و ترس روان شناختی کم کرده.

اما سؤال نهایی اینه که آیا «لبخند ۲» ارزش دیدن رو داره؟ به نظر من بله! اگه شما از اون دسته آدمایید که به ژانر وحشت روان شناختی علاقه دارید، اگه فیلم «لبخند ۱» رو دوست داشتید و کنجکاوید ببینید این نفرین چطور ادامه پیدا می کنه، یا اگه می خواید یه بازی واقعاً دیدنی از نائومی اسکات رو تماشا کنید، این فیلم رو از دست ندید. «لبخند ۲» شاید بی نقص نباشه، اما یه تجربه سینمایی قوی و پر از تنشه که شما رو به فکر فرو میبره و حسابی میترسونه. این فیلم نه تنها می خواد شما رو بترسونه، بلکه می خواد بهتون نشون بده که گاهی اوقات، ترسناک ترین لبخندها، همونایی هستن که پشت پرده شهرت و ظاهرسازی قایم شدن.

پس، آماده باشید برای یه لبخند جدید که ممکنه هیچ وقت واقعی نباشه!