خلاصه کتاب یک فیلم، یک جهان: آن ها زندگی می کنند ( نویسنده دی هارلن ویلسون )

اگر از آن دسته آدم هایی هستید که فکر می کنید یک فیلم سینمایی فقط برای سرگرمی ساخته شده، کتاب «یک فیلم، یک جهان: آن ها زندگی می کنند» نوشته دی. هارلن ویلسون قرار است ذهنیت تان را حسابی به هم بریزد! این کتاب به ما یادآوری می کنه که چطور یک فیلم می تونه مثل یک آینه، تمام واقعیت های پنهان جامعه رو جلوی چشممون بذاره. دی. هارلن ویلسون تو این کتاب، سراغ فیلم «آن ها زندگی می کنند» (They Live) اثر جان کارپنتر رفته و لایه های پنهانش رو موشکافی کرده تا بهمون نشون بده یک فیلم چقدر می تونه عمیق تر از اون چیزی باشه که به نظر میاد. اگر دنبال این هستید که بفهمید چطور یک فیلم به ظاهر ساده، پر از مفاهیم سیاسی، اجتماعی و روانشناسانه است، ادامه این مطلب رو از دست ندید.

تاحالا به این فکر کردین که بعضی فیلم ها چطور می تونن فراتر از یک داستان ساده، یه عالمه حرف نگفته و نقد پنهان داشته باشن؟ اصلا چطور می شه که یک فیلم بعد از سال ها، هنوز هم تازه و تاثیرگذار باشه و هر بار که می بینیش، چیز جدیدی ازش بفهمی؟ سینما، رفقا، فقط یه سرگرمی نیست؛ گاهی وقت ها یه بستر عمیق برای تحلیل جامعه، سیاست و حتی روان آدم هاست. فیلم ها می تونن ما رو وادار کنن به چیزهایی فکر کنیم که شاید تا حالا بهشون توجه نکرده بودیم. تو این بین، فیلم هایی مثل «آن ها زندگی می کنند» ساخته «جان کارپنتر»، نمونه های درخشانی هستن که با گذشت زمان، ارزششون بیشتر هم شده.

حالا تصور کنید یکی بیاد و همین فیلم رو بگیره زیر ذره بین، اونقدر دقیق که هر جزئیاتش رو تحلیل کنه و بهتون نشون بده چطور یه عینک آفتابی ساده، می تونه کل دنیاتون رو تغییر بده! دقیقا کاری که دی. هارلن ویلسون توی کتاب فوق العاده اش، «یک فیلم، یک جهان: آن ها زندگی می کنند» انجام داده. این کتاب، فقط یک نقد یا معرفی نیست؛ یه سفر عمیقه به دنیای فیلم، ذهن نویسنده اش و واقعیت های جامعه آمریکا توی دهه هشتاد میلادی. هدف ما توی این مطلب اینه که همین سفر رو با هم بریم و یه خلاصه حسابی و تحلیلی از این کتاب رو جلوی روتون بذاریم، چیزی که نه فقط معرفی باشه، بلکه بهتون کمک کنه بفهمید چرا این کتاب ارزش خوندن داره، چه برای دانشجوهای سینما، چه برای طرفدارهای جان کارپنتر، و چه برای هر کسی که دوست داره فیلم رو عمیق تر از یک تماشای صرف ببینه.

جایگاه کتاب «یک فیلم، یک جهان: آن ها زندگی می کنند» در دنیای نقد سینما

اصلاً بذارید از همین اول کار بگم که مجموعه «یک فیلم، یک جهان» خودش یه دنیای جداگانه برای علاقه مندای سینماست. فلسفه این مجموعه خیلی ساده ولی عمیقه: هر کتاب، می ره سراغ یک فیلم خاص و اون رو اونقدر زیر و رو می کنه که انگار اون فیلم، خودش یه «جهان» مستقل و پر از رمز و رازه. یعنی دیگه فقط با یه نقد معمولی سر و کار نداریم؛ بحث تحلیل تک نگارانه و عمیقیه. این مجموعه از بین کلی کتاب انگلیسی و فرانسوی گلچین شده و سعی کرده اون هایی رو انتخاب کنه که هم فیلمش اهمیت زیادی تو تاریخ سینما داشته باشه و هم کتابش بتونه جای خالی یه منبع خوب رو تو کتاب های سینمایی ما پر کنه.

حالا چرا از بین این همه فیلم، قرعه به نام «آن ها زندگی می کنند» افتاده؟ خب، این فیلم واقعا یک پدیده است. یه جورایی هم کالت کلاسه (یعنی مخاطب های خاص خودش رو داره و تو دلشون جا باز کرده) و هم نقدهای سیاسی و اجتماعی خیلی مهمی رو مطرح می کنه. دی. هارلن ویلسون که نویسنده این کتابه، با دیدی باز و تحلیلی، این فیلم رو انتخاب کرده تا از طریقش به خیلی از سوال های دیگه هم جواب بده. این کتاب، که تو ایران توسط بابک کریمی ترجمه شده و انتشارات خوب اون رو به چاپ رسونده، نشون می ده که چطور یک فیلم به ظاهر سرگرم کننده می تونه یه بیانیه سیاسی و اجتماعی باشه و هنوز بعد از سال ها، حرف های مهمی برای گفتن داشته باشه.

«آن ها زندگی می کنند» جان کارپنتر: یک نگاه متفاوت به واقعیت

قبل از اینکه حسابی وارد جزئیات کتاب بشیم، بد نیست یکم درباره خود فیلم «آن ها زندگی می کنند» صحبت کنیم. این فیلم که سال ۱۹۸۸ ساخته شد و تو ژانرهای ترسناک، علمی-تخیلی و اکشن جای می گیره، یکی از آثار خاص و به یادماندنی «جان کارپنتر» به حساب میاد. کارپنتر، کسی که تو ساخت فیلم های کالت و ترسناک استاد بود، تو این فیلم هم امضای هنری خاص خودش رو پای کار گذاشته.

داستان فیلم، خیلی ساده شروع میشه: یک مرد بی خانمان و سرگردان به اسم «نادا» (که اسمش به معنی هیچ کس هست و خودش کلی حرف داره) تو لس آنجلس دنبال کار می گرده و یه جا تو یه کارگاه ساختمانی مشغول میشه. اونجا با «فرانک» دوست میشه و فرانک هم دعوتش می کنه تو یه خونه ای که بی خانمان ها اونجا هستن، زندگی کنه. تا اینجا همه چی عادیه. اما داستان وقتی پیچیده میشه که یه شب، یه هکر، برنامه های تلویزیون رو بهم می ریزه و ادعا می کنه که یه سری سیگنال مخفی وجود دارن که مردم رو به بردگی کشیدن و اون ها رو تو یه حالت رویامانند نگه داشتن. حالا تنها راه خلاصی اینه که این سیگنال ها قطع بشن. نادا به صورت اتفاقی یک عینک پیدا می کنه که با زدن اون، واقعیت رو جور دیگه ای می بینه. اون می بینه که بیشتر آدم ها، در واقع موجودات فضایی عجیب و غریبی هستن که خودشون رو جای انسان ها جا زدن و پیام های تبلیغاتی و رسانه ای رو هم به صورت دستورات ناخودآگاه برای کنترل ذهن انسان ها می فرستن. بله، یهو میفهمی دنیای عادی ای که فکر می کردی وجود داره، یه نمایش بزرگه!

این فیلم، با اینکه تو دلش هیجان و اکشن داره، اما مهم ترین قسمت ماجرا، مضامین عمیقشه. کارپنتر تو «آن ها زندگی می کنند» حسابی سرمایه داری، سیاست های «ریگانیسم» (یعنی سیاست های اقتصادی و اجتماعی «رونالد ریگان» تو دهه ۸۰)، نژادپرستی، زن ستیزی و البته مصرف گرایی رو نقد می کنه. فیلم نشون می ده چطور رسانه ها و تبلیغات، می تونن ذهن ما رو کنترل کنن و ما رو از دیدن واقعیت اصلی باز دارن. این فیلم نه تنها تو کارنامه کارپنتر یک اثر شاخصه، بلکه راه رو برای ساخت کلی فیلم کالت دیگه هم باز کرد و هنوز هم به عنوان یک اثر مهم تو سینمای معترض و کالت شناخته میشه.

شیرجه ای عمیق به تحلیل های دی. هارلن ویلسون

حالا که یه ذهنیتی از فیلم پیدا کردیم، وقتشه بریم سراغ مغز متفکر این کتاب: دی. هارلن ویلسون. این نویسنده مثل یه جراح ماهر، فیلم رو لایه به لایه کالبدشکافی کرده و چیزهایی رو ازش بیرون کشیده که شاید خیلی از ما حتی با ده بار دیدن فیلم هم متوجه شون نشده بودیم. رویکرد ویلسون اینه که هر فیلم رو نه فقط یک اثر هنری، بلکه یک «جهان» ببینه که میشه توش غرق شد و از زوایای مختلف بررسی اش کرد.

رویکرد نویسنده: فیلم به وسعت یک جهان

ویلسون توی مقدمه کتابش، همون اول کار تکلیف رو روشن می کنه. اون معتقده که هر فیلمی پتانسیل اینو داره که فراتر از یک داستان خطی، تبدیل به یک جهان بشه. منظور ویلسون از «جهان»، یک مجموعه پیچیده از نمادها، ایده ها، اشارات فرهنگی و سیاسی و البته تاثیرات روانشناختیه. ویلسون با همین دید، سراغ «آن ها زندگی می کنند» میره. اون فقط به داستان فیلم نمی پردازه؛ بلکه سعی می کنه نشون بده چطور فیلم کارپنتر، مثل یک منشور، نورهای مختلفی از جامعه، سیاست و حتی خودآگاه و ناخودآگاه انسان ها رو بازتاب می ده. این رویکرد، خودش به تنهایی باعث میشه کتاب ویلسون، فراتر از یک نقد معمولی باشه و بشه یه منبع پژوهشی عمیق برای کسایی که می خوان فیلم رو موشکافانه تحلیل کنن.

دهه ۸۰ میلادی و سینمای کالت

ویلسون توی کتابش، فیلم «آن ها زندگی می کنند» رو محکم تو بستر فرهنگی و اجتماعی دهه ۸۰ آمریکا قرار می ده. اون میگه که چطور فرهنگ پر زرق و برق اون سال ها، سیاست های «ریگانیسم» و اون فضای خاص که پر از مصرف گرایی و از خودبیگانگی بود، بستر اصلی برای شکل گیری ایده های فیلم بوده. فیلم کارپنتر، یه جورایی آیینه تمام نمای اون دوران پرتناقضه. ویلسون نشون می ده که چرا «آن ها زندگی می کنند» به یه اثر کالت مهم تبدیل شد. فیلم های کالت معمولاً اون هایی هستن که تو زمان خودشون شاید خیلی دیده نشن، اما بعداً به خاطر ایده های نو، جسارت تو نقد، یا حتی سبک خاصشون، مخاطبان وفادار خودشون رو پیدا می کنن و تو دل فرهنگ عامه جا باز می کنن. «آن ها زندگی می کنند» دقیقا همینطور بود؛ یه اثر پیشرو که خیلی از حرف هایش رو توی لفافه و با نمادها می گفت و همین باعث شد تا امروز هم زنده و تاثیرگذار بمونه.

وقتی عینک ها واقعیت را نشان می دهند: «بانگ بیدارباش»

اگه فیلم «آن ها زندگی می کنند» رو دیده باشید، می دونید که اون عینک های آفتابی عجیب و غریب، عنصر کلیدی فیلم هستن. ویلسون این عینک ها رو به عنوان نمادی برای «بیداری» و «آگاهی» تحلیل می کنه. شخصیت «نادا»، وقتی اون عینک ها رو میزنه، برای اولین بار واقعیت پنهان رو می بینه: تبلیغات رنگارنگ به دستورات «اطاعت کن»، «مصرف کن»، «خواب باش» تبدیل میشن و آدم های به ظاهر عادی، موجودات فضایی ای هستن که کنترل جامعه رو تو دست گرفتن.

همان طوری که در خودِ فیلم می بینیم، بیگانگان/سرمایه داران به انسان ها می مانند، البته صرفاً انسان های طبقۀ بالاتر جامعه (مردان غیرنظامی غالباً کت و شلوار می پوشند و زنان لباس های گران قیمت به تن می کنند). فقط با دیدن آن ها با لنزهای عینک آفتابی است که نادا (و به تبع آن، بیننده) قادر به دیدن چهرۀ واقعی شان می شود. بنابراین، پوستر در حقیقت دروغ می گوید. به بیان دیگر، نشان می دهد که چهرۀ واقعی آن ها نه از طریق لنزهای عینک آفتابی بلکه از طریق انعکاس در آن آشکار می شود، اما این امر حاکی از آن است که بیگانه/سرمایه داری که احتمالاً روبه روی نادا ایستاده قادر است بدون وجود عینک طبیعی بنماید.

اینجا ویلسون بحث «بانگ بیدارباش» رو مطرح می کنه. فیلم نه فقط برای نادا، بلکه برای بیننده هم یک زنگ بیدارباشه. یعنی داره به ما میگه که شاید ما هم مثل نادا، بدون عینک مخصوصمون، داریم تو یک واقعیت دروغین زندگی می کنیم که پر از پیام های پنهان برای کنترل ذهن ماست. اینجاست که کارپنتر با یک ایده ساده، یک مفهوم فلسفی عمیق رو مطرح می کنه: آیا ما واقعا واقعیت رو می بینیم یا فقط اون چیزی رو می بینیم که بهمون نشون میدن؟

سیاست در تار و پود فیلم: «رییل پولیتیک»

یکی از قوی ترین تحلیل های ویلسون، در مورد ابعاد سیاسی فیلمه. اون «آن ها زندگی می کنند» رو به عنوان سیاسی ترین فیلم جان کارپنتر می دونه و بحث «رییل پولیتیک» رو پیش می کشه. «رییل پولیتیک» یعنی سیاست ورزی بر اساس منافع عملی و واقع گرایانه، نه ایده آل ها و اخلاقیات. ویلسون نشون می ده که چطور فیلم، سیاست های ریگانیسم و جنگ سرد رو به تصویر می کشه. ریگانیسم که هدفش بهبود وضعیت اقتصادی آمریکا بعد از رکود بود، از نظر منتقدین زیادی به سیاست های نئولیبرالیستی و سرمایه داری افراطی گره خورده بود که نابرابری رو بیشتر می کرد.

کارپنتر با زیرکی تمام، کنترل جامعه توسط بیگانگان رو به استعاره ای از کنترل سرمایه داران و صاحبان قدرت بر توده های مردم تبدیل کرده. پیام هایی مثل «پول خدای توست» یا «تسلیم باش»، همون شعارهای مخفی سیستم سرمایه داری هستن که مدام به خورد مردم داده میشه. ویلسون به خوبی توضیح می ده که چطور فیلم نه تنها نقد سیاست های ریگانیسم، بلکه انتقادی به کل سیستم ایدئولوژیکیه که مردم رو تو خواب نگه می داره و نمی ذاره واقعیت رو ببینن. فیلم، یک حمله تمام عیار به ساز و برگ های ایدئولوژیک دولته که تو رسانه ها و تبلیغات خودشون رو نشون میدن.

فریب دیداری و نماد عینک ها: «همچون در یک جفت عینک آفتابی ارزان قیمت»

حالا که صحبت از عینک ها شد، بیاید یکم بیشتر بهشون بپردازیم. ویلسون تو این بخش از کتابش، خیلی عمیق تر به نمادگرایی عینک ها و مفهوم «دیدن» و «فریب دیداری» تو فیلم می پردازه. عینک ها فقط یه وسیله برای دیدن بیگانگان نیستن؛ اونا ابزاری هستن برای فاش کردن واقعیت، واقعیتی که همیشه تو دید ما بوده ولی ما کور بودیم و نمی دیدیمش. ویلسون نشون می ده چطور این عینک ها، پرده از نمایش بزرگ سرمایه داری و مصرف گرایی برمی دارن.

توی دنیایی که پر از تبلیغات فریبنده و تصاویر جذاب اما تو خالیه، این عینک ها مثل یک شمشیر بران عمل می کنن و واقعیت رو به صورت برهنه جلوی چشممون می ذارن. این ایده که «چشم مسلح» می تونه حقیقت رو ببینه، خودش یک مفهوم خیلی قویه. ویلسون حتی پوستر فیلم رو هم تحلیل می کنه و نشون می ده که چطور پوستر، با تناقضاتی که داره، خود مفهوم «ادراک» رو به چالش می کشه و بیننده رو وادار می کنه که به چشم ها و قضاوت خودش شک کنه. این یعنی، حتی ما که داریم فیلم رو می بینیم، ممکنه خودمون هم بخشی از این فریب باشیم.

بازتاب آسیب های روانی و اجتماعی: «ناخودآگاه آسیب دیده»

ویلسون فقط به تحلیل های سیاسی و اجتماعی بسنده نمی کنه؛ اون وارد ابعاد روانکاوانه فیلم هم میشه و «ناخودآگاه آسیب دیده» رو بررسی می کنه. شخصیت «نادا» که در ظاهر یک ولگرد بی نام و نشانه، از نظر ویلسون بازتابی از آسیب های روانی و اجتماعی جامعست. اون تحلیل می کنه که چطور شخصیت نادا، که به قول خودش هیچ کس نیست، در واقع یه گذشته و یک «تربیت» خاص داره که روی امیالش تاثیر گذاشته. حتی یک اشاره به مادر نادا تو فیلم هست که ویلسون اون رو با ظرافت خاصی تحلیل می کنه:

تربیت نادا ابعاد بسیاری از شخصیتش را برملا می کند و در عین حال، ندرتاً چیزی دربارهٔ تربیتش عیان می شود. به علاوه، آن قدر هم که از نامش برمی آید «هیچ کس» نیست. او گذشته ای دارد که به شدت روی جریان امیالش تأثیر گذاشته. صرفاً یک اشاره به شخصیت مادر وجود دارد که آن هم با کنایه ای غیرعادی، حین اولین قتل عام نادا، گفته می شود. نادا اسلحه را به طرف بیگانهٔ ثروتمندی می گیرد که با استفاده از فرستندهٔ رادیوییِ روی ساعت مچی اش گزارش او را می دهد و می گوید: «مامان بچه های خبرچین رو دوست نداره.» شاید این حرف بی اهمیت بنماید. مطمئناً بی مزه است. و نکته همین است: شخصیت هایی که نقش قهرمانان اکشنِ هالیوود را بازی می کنند، حتی در فیلم های کالت، جز کنایه های پیش پاافتاده چیزی برای گفتن ندارند. اما چنین می نماید که گفتهٔ نادا بیش از کنایه ای معمولی است و نشان می دهد که مادر او یا به طور کلی مادران از برخی رفتارها بیزارند. در این جا تجسمی منفی از چهرهٔ مادر برای مان تداعی می شود و دوباره تأکید کنم که این تنها تصویر از مادر در کل فیلم است. فقدان مادر مسئلهٔ اصلی مثلث خانوادگی نادا به شمار می رود. فقدان قابل درک است. ضروری نیز هست. نادای خشن و بزن بهادرْ حاصل تربیت پدری فحاش است. در طیف گسترده تر، نادا دردنشانی از پدرسالاری ظالمانه (و سرکوبگر) است.

این بخش نشون می ده که چطور ویلسون حتی از یک دیالوگ ساده هم می تونه به تحلیل های عمیق روانشناختی برسه. اون نشون می ده که نادا، با اون خشونت و روحیه آنارشیستی اش، چطور می تونه نمادی از یک جامعه آسیب دیده و سرکوب شده باشه که زیر سلطه نظام پدرسالارانه قرار گرفته.

ماندگاری و تاثیر: «میراث و تأثیر»

توی قسمت پایانی تحلیل هایش، ویلسون به میراث و تاثیر فیلم «آن ها زندگی می کنند» می پردازه. این فیلم، با وجود اینکه شاید در زمان خودش خیلی مورد استقبال جریان اصلی سینما قرار نگرفت، اما به مرور زمان جایگاه خودش رو به عنوان یک اثر کالت و تاثیرگذار تثبیت کرد. ویلسون نشون می ده که چطور ایده های کارپنتر در این فیلم، روی آثار بعدی تو سینما و حتی فرهنگ پاپ تاثیر گذاشته. فیلم، با اون تم بیداری و دیدن واقعیت پنهان، همچنان بعد از سال ها حرف های مهمی برای گفتن داره و می تونه برای نسل های جدید هم الهام بخش باشه.

اینکه چطور یک فیلم با بودجه نسبتاً کم، می تونه اینقدر عمیق و پرمحتوا باشه، واقعاً جای فکر داره. ویلسون با جمع بندی دقیق و پرقدرتش، ارزش ماندگار «آن ها زندگی می کنند» رو به بهترین شکل ممکن به خواننده منتقل می کنه و ثابت می کنه چرا این فیلم یک اثر فراتر از زمان خودش بوده و هست.

چرا تحلیل های ویلسون خاص و خواندنی اند؟

خب، تا اینجا کلی درباره محتوای کتاب حرف زدیم، اما بیایید یه دقیقه صبر کنیم و ببینیم چرا اصلا سبک نگارش دی. هارلن ویلسون اینقدر خاص و جذابه؟ واقعیتش اینه که ویلسون فقط یک منتقد یا پژوهشگر نیست؛ اون یک نویسنده حرفه ایه که می دونه چطور مطلب رو طوری بنویسه که خوندنش مثل داستان خونی باشه، نه مثل خوندن یک متن خشک و آکادمیک. یکی از نقدهایی که در مورد این کتاب وجود داره و توسط «مارک آمریکا» گفته شده اینه که «بیان دی هارلن ویلسون مانند ماه در تاریکی دنیای نقد می درخشد.» این جمله خودش گویای همه چیزه.

1. سبک نگارش خلاقانه و جذاب: ویلسون از اون دسته نویسنده هاست که قلمش جون داره. اون از پیچیده گویی پرهیز می کنه و سعی می کنه حتی مفاهیم سخت رو با زبانی ساده و روان توضیح بده. این باعث میشه خواننده خسته نشه و تا آخر کار باهاش همراه باشه.
2. عمق تحلیل و پرداختن به لایه های پنهان: شاید خیلی ها فیلم رو دیده باشن، اما ویلسون میره سراغ اون لایه هایی که کمتر کسی بهشون توجه کرده. اون ارتباط فیلم رو با فلسفه، روانشناسی، سیاست و حتی تاریخ بررسی می کنه و یک دید جامع به ما میده.
3. تلفیق نقد فیلم با تحلیل های فرهنگی، سیاسی و روانشناختی: ویلسون فقط به داستان یا کارگردانی فیلم نمی پردازه؛ اون فیلم رو مثل یه لنز می بینه که میشه باهاش جامعه رو تحلیل کرد. همین تلفیق، کار اون رو از بقیه متمایز می کنه.

این ویژگی ها باعث شده که کتاب «یک فیلم، یک جهان: آن ها زندگی می کنند» نه فقط یک منبع عالی برای نقد سینمایی باشه، بلکه خودش هم یک اثر ادبی ارزشمند محسوب بشه. ویلسون نشون داده که میشه هم عمیق بود، هم جذاب نوشت و هم مخاطب رو با خودش همراه کرد.

این کتاب به درد چه کسانی می خورد؟

اگه تا اینجا اومدین، حتماً سوال اینه که خب، این کتاب دقیقا به درد چه کسانی می خوره و کی باید اونو بخونه؟ راستش، این کتاب یه جورایی برای هر کسی که به سینما و فراتر از اون، به نقد اجتماع و فرهنگ علاقه داره، مفیده.

• دانشجویان و پژوهشگران سینما و نظریه فیلم: اگه تو رشته سینما درس می خونید یا دارید روی پروژه ای درباره فیلم «They Live» یا سینمای کالت کار می کنید، این کتاب یه منبع بی نظیره. تحلیل های عمیق ویلسون، می تونه کلی ایده جدید بهتون بده و دیدتون رو بازتر کنه.
• علاقه مندان جدی به جان کارپنتر و فیلم «آن ها زندگی می کنند»: اگه از طرفدارهای پروپاقرص کارپنتر هستید و این فیلم براتون مهمه، خوندن این کتاب باعث میشه خیلی عمیق تر از قبل با فیلم ارتباط برقرار کنید و لایه های پنهانش رو کشف کنید.
• خوانندگان مجموعه «یک فیلم، یک جهان»: اگر قبلاً با این مجموعه آشنایی داشتید و چند تا از کتاب هاش رو خوندید، این عنوان هم قطعا می تونه یکی از بهترین انتخاب ها براتون باشه.
• علاقه مندان به نقد فیلم و تحلیل های فرهنگی-اجتماعی: اگه به این علاقه دارید که فیلم ها چطور می تونن بازتاب دهنده مسائل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی باشن (مثلاً دوران ریگانیسم و جنگ سرد)، این کتاب براتون مثل یه کلاس درس فشرده و جذابه.
• کاربرانی که قصد خرید کتاب را دارند: اگر دارید فکر می کنید که این کتاب رو بخرید یا نه، این خلاصه می تونه بهتون کمک کنه تا یه دید کلی و جامع از محتوای کتاب پیدا کنید و با خیال راحت تر تصمیم بگیرید.

خلاصه بگم، این کتاب فقط برای سینه فیل ها نیست؛ برای هر کسیه که دوست داره عینک های نادا رو بزنه و دنیا رو یه جور دیگه ببینه، فراتر از اون چیزی که رسانه ها و تبلیغات به خوردش میدن.

دی. هارلن ویلسون: نویسنده ای که می شناسیم

حالا که حسابی با تحلیل های دی. هارلن ویلسون آشنا شدیم، بد نیست یکم هم خود ایشون رو بشناسیم. دی. هارلن ویلسون (D. Harlan Wilson) یک آدم چندکاره و بسیار فعاله تو دنیای ادبیات و نقد. اون هم استاده، هم نویسنده، هم ویراستار و هم منتقد. شغل اصلیش تدریس زبان انگلیسیه، اما در کنارش، قلمش هم خیلی فعاله.

ویلسون با کلی مجله و نشریه همکاری می کنه و تا حالا بیشتر از بیست تا کتاب داستانی و غیرداستانی رو منتشر کرده. این نشون می ده که ایشون فقط تو یک حوزه متخصص نیست و دیدی گسترده و جامع داره. رویکرد ویلسون تو نقد و ادبیات، معمولاً با یک نگاه تیزبینانه و عمق گرا همراهه. اون دوست داره بره سراغ زیروبم قضیه و چیزی رو پیدا کنه که از چشم بقیه پنهان مونده. این همین ویژگی هست که باعث میشه کتابش درباره «آن ها زندگی می کنند» هم اینقدر خاص و متفاوت باشه. در کل، ویلسون یک نویسنده و منتقدِ صاحب سبکه که ارزش کارهایش به مرور زمان بیشتر هم شده و برای کسایی که دنبال تحلیل های جدید و عمیق هستن، حرف های زیادی برای گفتن داره.

یک جمع بندی دوستانه

خب، رفقا، رسیدیم به آخر داستان. همونطور که با هم دیدیم، کتاب «یک فیلم، یک جهان: آن ها زندگی می کنند» از دی. هارلن ویلسون، چیزی فراتر از یک نقد ساده است. این کتاب یه جورایی مثل همون عینک های ناداست؛ عینک هایی که بهمون کمک می کنن فیلم «آن ها زندگی می کنند» جان کارپنتر رو با همه لایه های پنهانش، از سیاست های ریگانیسم و جنگ سرد گرفته تا نقد مصرف گرایی و روانشناسی شخصیت ها، ببینیم و بفهمیم.

ویلوسن با قلم جذاب و تحلیل های عمیقش، نشون می ده که چطور یک فیلم کالت، می تونه یک بیانیه سیاسی و اجتماعی باشه و هنوز هم بعد از سال ها، حرف های مهم و به روز برای گفتن داشته باشه. این کتاب فقط برای سینمادوستان نیست؛ برای هر کسیه که دوست داره به دنیای اطرافش با دیدی بازتر نگاه کنه و زیر پوست تبلیغات و ظاهر پر زرق و برق جامعه رو ببینه. اگه از این مطلب خوشتون اومد و حس می کنید این کتاب همون چیزیه که دنبالش بودید، بهتون پیشنهاد می کنم حتماً نسخه کامل کتاب رو تهیه کنید و یک بار هم فیلم «آن ها زندگی می کنند» رو با نگاهی دوباره، قبل یا بعد از خوندن کتاب، تماشا کنید. قول می دم دیدتون نسبت به خیلی چیزها تغییر کنه و این سفر عمیق، حسابی براتون آموزنده و پربار باشه. شاید تهش فهمیدیم که خودمون هم به یک جفت عینک آفتابی ارزان قیمت احتیاج داریم!