به گزارش گولوپ فرمول یک به دو دلیل طرفداران زیادی دارد. اول اینکه مسابقات موردبحث بستر تست بسیار دشواری برای مهارت های رانندگان هستند و همچنین از پیشرفته ترین تکنولوژی های خودرویی و غیر خودرویی در فرمول یک استفاده می شود. برخی از سریع ترین خودروهای فرمول یک را می توان جادوی مهندسی دانست. کلاچ خودروهای مدرن فرمول یک مسئول ارتباط پیشرانه به سایر اجزای قوای محرکه هستند و البته بی شباهت به کلاچ خودروهای عادی نیز نیستند هرچند که به صورت تخصصی تری این کار را انجام می دهند.
به نقل از پدال کلاچ چند صفحه ای خودروهای فرمول یک بسیار کوچک و سبک بوده و از چندین لایه متریال مخصوص بجای یک دیسک تکی بکار رفته در خودروهای سواری گیربکس دستی استفاده می کنند. اگر به تازگی تماشای مسابقات فرمول یک را آغاز کرده اید شاید سؤالات زیادی در ذهن داشته باشید و با خود فکر کنید حال که خودروهای فرمول یک دارای کلاچ هستند پس آیا از پدال کلاچ استفاده می کنند یا خیر. آیا در این خودروها نیز همانند وسایل نقلیه عادی برای تعویض دنده پدال کلاچ فشرده می شود؟
خیر این گونه نیست و یک خودروی فرمول یک به گیربکس نیمه خودکار سکونشئال مجهز است و بنابراین خبری از پدال کلاچ در آن نخواهد بود. بجای پدال کلاچ از پدل های مخصوص روی غربیلک فرمان استفاده می شود تا تعویض دنده ها صورت پذیرد. این تغییر در قوانین در سال ۱۹۸۹ رخ داد و اولین خودروی فرمول یک مجهز به پدل شیفتر یعنی فراری ۶۴۰ معرفی شد. چنین مکانیسمی باعث مزیت قابل توجهی نسبت به طرح های قبلی شد و در فصل ۱۹۹۵ مسابقات بود که پدال کلاچ به طور کامل از خودروهای فرمول یک حذف گردید. فورتی FG01 که جزو آخرین خودروهای مسابقه ای مجهز به گیربکس دستی بوده به عنوان یکی از بدترین خودروهای فرمول یک مشهور شده و عملکرد آن به حدی بد بوده که سرنوشت کمپانی را تغییر داده است.
اما دلیل توسعه سیستم پدل شیفتر برای خودروهای فرمول یک چه بوده است؟ اکثر این خودروها از گیربکس سنتی با الگوی H استفاده کرده اند هرچند برخی استثناها وجود داشته اند. البته با معرفی گیربکس نیمه خودکار همه چیز تغییر کرد چراکه اکثر کارهای مربوط به تعویض دنده از طریق غربیلک فرمان انجام می گرفت. فرمان خودروهای فرمول یک معمولاً دارای دو یا چند پدل است که در آن پدل های بالایی کار تعویض دنده ها را انجام می دهند درحالی که دو پدل پایینی کنترل کلاچ را بر عهده دارند. این نوع طراحی سه مزیت متمایز دارد. اول اینکه باعث کاهش عرض بدنه می شود زیرا نیازی به پدال فیزیکی و اتصالات مربوطه ندارد و بنابراین آیرودینامیک خودرو بهبود می یابد. مزیت دوم هم به امکان ترمز با پای چپ مربوط می شود که امری حیاتی است زیرا رانندگان می توانند توازن دقیق تری بین اعمال ترمز و گاز دادن برقرار کرده و هرگونه تأخیر بین حرکت پاها روی پدال ها را از بین ببرند. نهایتاً باید گفت زمان تعویض دنده ها به خاطر عملکرد انسان محدود نمی شود و در حال حاضر تعویض دنده خودروهای فرمول یک در چند میلی ثانیه صورت می پذیرد.
با اینکه برخی رانندگان تنظیمات دو پدال را ترجیح می دهند اما هر دو پدل کلاچ روی فرمان همان عمل را انجام می دهند. باید دانست در ابتدا تنظیمات پدال ها به نوعی کار کنترل کشش را انجام می دادند به گونه ای که یکی از پدال ها برای کمک به کنترل هرزگردی چرخ در خط شروع مسابقه مورد استفاده قرار می گرفت. این نوع طراحی منعکس کننده فلسفه فیا در کاهش نقش مهندسان در مسابقات و درگیر کردن بیشتر رانندگان در آن بوده است. کنترل کشش در فرمول یک ممنوع بوده هرچند تیم ها تلاش داشته اند تا تفسیر خاص خود از قوانین را نیز ارائه کنند و با اینکه برخی خودروهای فرمول یک مجهز به گیربکس سکونشئال بیش از دو پدال داشته اند اما یکی از این پدال ها مخصوص کلاچ نبوده بلکه برای تفسیر هوشمندانه از قوانین فیا نصب شده است.
۵۸۵۸
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "آیا خودروهای فرمول یک پدال کلاچ دارند؟" هستید؟ با کلیک بر روی پزشکی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "آیا خودروهای فرمول یک پدال کلاچ دارند؟"، کلیک کنید.
